18 تیر چگونه با فتنه 88 پیوند خورد؟ +اینفوگرافیک
به گزارش گروه سیاسی - فرهنگ نیوز، همیشه اتفاقات و حوادثی که در زندگی آدمی بروز میکند، لزوماً بد یا منفی نیست. انسان گاه با اتفاقاتی روبرو میشود که در عمل یک "نعمت" هستند هرچند ظاهراً اینگونه نباشد.
غائله 18تیر که بهحق از سوی برخی تحلیلگران تحت عنوان "کودتای 18 تیر" قرار گرفت، اگر چه نتیجه بروز فتنهگری عوامل خاص و شناخته شده بود اما برکات فراوانی داشت.
18 تیر روز کودتاها (ماجرای نوژه)
«کودتای نوژه»، که نمونههای بسیار کوچکتر آن رژیمهای بسیاری را در سراسر جهان سرنگون کرده بود و به جرأت میتوان ادعا کرد که کودتای 28 مرداد 1332 در مقایسه با آن بازی کودکانهای بیش نبود، در تاریخ 18 تیر ماه 1359 خنثی شد.
عملیات کودتا قرار بود به طور هم زمان در تهران و سایر شهرهای بزرگ به اجرا درآید و اماکنی مانند مدرسه فیضیه، اقامتگاه امام، کمیته مرکزی، نخستوزیری، میعادگاههای نماز جمعه و... توسط هواپیماها بمباران شود. بنا بود کودتاگران در این بمباران از بمبهای خوشهای و آتشزا استفاده کنند. آنان در حدود 30 فروند هواپیما، 60 نفر خلبان و حدود 500 نفر افراد فنی و نظامی را برای شرکت در عملیات آماده کرده بودند. (1)
کودتا سه روز قبل از وقوع ، به علت تشویش و نگرانی یکی از عناصر شرکت کننده در آن و اطْلاع یافتن خانواده وی ، از موضوع ماجرا فاش می شود . اعضای خانواده بخصوص مادر وی این خلبان که وفادار به انقلاب اسلامی و امام خمینی(ره) بودند ، او را ملزم به افشای اطلاعات خود در مورد کودتا کرد.
به این ترتیب ، صبح روز چهارشنبه 18/4/1359 طرح کودتا توسط این فرد ، لو می رود . چند ساعت پس از افشای کودتا ، یکی از درجه داران تیپ نوهد نیز به کمیته مستقر در اداره دوم ستاد مشترک مراجعه می کند و یک پاکت در بردارنده بخشی از طرح عملیاتی کودتا را در اختیار کمیته فوق قرار می دهد و عملیات ضد کودتا از همین جا آغاز می شود .
غائله کوی دانشگاه و روزنامه سلام
مجلس پنجم در اوایل سال سوم دوره فعالیت خود، با علم به اين واقعيت كه بخش مهمي از ناهنجاري ها ناشي از نقاط ضعف و وجود نواقص فراوان در قانون مطبوعات مصوب 1364 است، تصميم به اصلاح آن گرفت كه اين تصميم به بهانه تحديد آزادي مطبوعات، با مخالفت مهاجرانی وزير ارشاد وقت، به عنوان موضع رسمي دولت اصلاحات روبرو شد.
در همین راستا، مطبوعات زنجيره اي نيز با به راه انداختن هياهو و جنجال، سعي در وادار نمودن مجلس به عقب نشيني از تصميم خود داشتند و روزنامه سلام در اقدامي غیرقانونی دست به انتشار يك خبر كاملاً سري و محرمانه به نقل از یکی از مقامات ارشد وزارت اطلاعات زد كه اين امر بر شدت التهابات سياسي در كشور افزود.
روزنه 59 - 18 تیر چگونه به وقوع پیوست | دانلود فیلم
اين روزنامه، يك روز قبل از به بحث گذاشته شدن «طرح اصلاحيه قانون مطبوعات» در مجلس، در تاريخ 15 تير 1378 نامه ای كاملاً سرّي و طبقه بندي شده را منتشر كرد كه در آن از طرح اصلاح قانون مطبوعات و ارتباط آن با سعيد امامي (اسلامي)، سخن به ميان آمده بود. اين روزنامه در تيتر نخست خود نوشته بود: «سعيد اسلامي پيشنهاد اصلاح قانون مطبوعات را داده است»
*** جهت دریافت اینفوگرافیک در ابعاد بزرگ روی آن کلیک نمایید ***
شکایت وزارت اطلاعات و توقیف سلام
در پي اين اقدام، وزارت اطلاعات دولت اصلاحات شكايتي را عليه روزنامه اصلاح طلب سلام تنظيم و آن را تسليم قوه قضاييه نمود، تا قوه قضاييه عاملين اين اقدام غير قانوني را مورد پيگرد و مجازات قرار دهد.
دادگاه ويژه روحانيت نيز در پي اين شكايت، روزنامه سلام را به جرم انتشار اسناد طبقه بندي شده توقيف نمود.البته در همان روز وزارت اطلاعات در پي فشارهاي سياسي تعدادی از اصلاح طلبان تندروی وابسته به حزب مشارکت و مجاهدین انقلاب، ناچار به پس گرفتن شكايت خود شد ولی هيچگاه محرمانه بودن اين نامه را انكار نكرد، بلكه يونسي وزیر اطلاعات وقت، بارها پس از آن ماجرا بر محرمانه بودن نامه تأكيد كرد. وي چند ماه پس از انتشار نامه و توقيف روزنامه سلام، در مصاحبه اي تصريح كرد: «نامه، مربوط به سعيد امامي نبوده بلكه از حوزه مشاورين وزير، خطاب به وزير ارسال شده و موضوع نامه نيز مربوط به اصلاح قانون مطبوعات نيست» بنا به گفته وزير اطلاعات روزنامه سلام با حذف صدر و ذيل نامه صرفاً استفاده جناحي و سياسي نموده است. (2)
يونسي چندي بعد نیز در جمع خبرنگاران اين اقدام را سرقت اطلاعات خواند و گفت: «سندي كه روزنامه سلام چاپ كرد، در حقيقت يك نوع سرقت بود كه نبايد چنين كاري صورت مي گرفت» (3)
راهپیمایی غیرقانونی در کوی دانشگاه
بعد از این اتفاق، کوی دانشگاه تهران (مجتمع بزرگی که محل اسکان دانشجویان دانشگاه تهران است) كه مدت ها در اثر تحريكات عوامل افراطي، خصوصاً گروهك نهضت آزادي و نيز اتفاقات سياسي پياپي در تب و تاب به سر مي برد، پس از توقيف روزنامه سلام و با انگيزه مخالفت با تصويب كليات طرح اصلاح قانون مطبوعات، در شامگاه هفدهم تيرماه به صحنه تجمع هاي اعتراض آميز و درگيري هاي خشونت بار تبديل گرديد. دفتر تحكيم وحدت در روز پنجشنبه 17 تير 1378 بنا بر گزارش كميته تحقيق شوراي عالي امنيت ملي، يك ميتينگ اعتراض آميز را در دانشگاه تهران برگزار مي كند. پس از آن واقعه در ساعت بیست و دو و چهل و پنج دقیقه حدود یکصد و پنجاه نفر که ظاهرا از دانشجويان کوی بودند، اقدام به راهپيمايي غير قانوني كرده و سپس با تحريكات اشخاص افراطی از كوي دانشگاه خارج مي شوند و با سر دادن شعارهايي تند اعتراض خود را ابراز مي دارند.
چندي بعد با ملحق شدن تعدادي از عناصر ضد انقلاب و فرصت طلب در خيابان هاي اطراف دانشگاه، فضا براي اعمال خرابكارانه و خلاف قانون، نظير تعرض به عابران و اشخاص در حال گذر، ضربه زدن به اموال عمومي و خصوصي و اهانت و هتاكي عليه مسوولين بلند پايه نظام فراهم مي شود.
مقابله نیروی انتظامی با آشوبگران
نیروی انتظامی هم بعد از تشديد تشنجات و هرجومرج، با دريافت مجوز از وزير كشور، مبني بر لزوم برخورد با تحركات غير قانوني از جمله راهپيمايي هاي بدون مجوز دانشجويان كه به بروز آشوب انجاميد وارد عمل مي شود. ورود نیروی انتظامی به عرصه مقابله با آشوب با مقاومت اغتشاشگران روبرو مي گردد. با تشديد درگيري ها و آشوب ها پليس ضد شورش براي دستگيري تعدادي از آشوبگران و آزادي سه نفر از پرسنل خود كه توسط دانشجونمايان به گروگان گرفته شده بودند، وارد محوطه كوي دانشگاه مي شوند كه اين امر بر دامنه فاجعه مي افزايد و ماجرا را پيچيده تر مي سازد.
هجوم نیروهای سازمان یافته به کوی دانشگاه
در این مرحله نیروهای سازماندهی شده ضدانقلاب به دانشگاه هجوم آوردند و تحريك كنندگانی وابسته به احزاب نزدیک به اصلاحات نيز هر از گاهي با سخنراني ها و شايعات و جعل اخبار صد درصد كذب نظير به خاك و خون كشيده شدن تعدادي از دانشجويان كوي دانشگاه، اقدام به تحرریک احساسات آنها کردند.
از روز هجدهم تير ماه 78 به بعد، نقشه تشنجآفرینی و گسترش خشونت كه جرقه آن از كوي دانشگاه زده شده بود، از سوی عدهاي اوباش با عنوان جعلی دانشجو و به بهانه حمايت از جنبش دانشجويي و انتقام و پس گرفتن خون شهداي دروغين اين حادثه، دست به آشوبي فراگير در سطح شهر زدند.
شواهدی بر اغتشاش سازمان یافته
شواهد فروانی حتی قبل از آغاز تشنجات وجود داشت که غائله 18 تیر، برنامه ای حساب شده جهت بحران سازی ومظلوم نمایی افراطیون است. پنج روز قبل از سناريوي كوي دانشگاه، روزنامه صبح امروز، وابسته به حزب مشاركت، پا را از تهديدات تلويحي فراتر گذاشته بود و در يادداشت روز 13 تير 1378 خود، مسئولان را به ايجاد شورش و آشوب تهديد كرده و یادآور شده بود كه «اگر طرح تصويب گردد، اغتشاش ايجاد ميشود» و محمد قوچاني، نويسنده مشهور روزنامههاي زنجيرهاي نیز چند روز پس از توقيف سلام، گفت که قرار بود روزنامه صبح امروز نامه منتسب به سعيد امامي را به چاپ برساند اما سعيد حجاريان با زيركي اين دام را فقط براي روزنامه سلام پهن كرد: «موسويخوئينيها با انتخاب تيتر روز سهشنبه خود كوشيد، يكبار ديگر از كارآيي سوابق خود در ايجاد حاشيه امنيتي براي روزنامهاش مطمئن شود... (موسويخوئينيها) كوشيد به يك ريسك بسيار خطرناك دست بزند، خطر اين ريسك به اندازهاي بود كه حتي سعيد حجاريان نيز صلاح را در آن دانست كه چنين بازي خطرناكي را به موسويخوئينيها بسپارد.»(4)
بازهم مردم و باز هم حماسهای از جنس 9دی
در نهایت پس از گذشت چند روز از آغاز این آشوب ها، مقام معظم رهبري در پيامي مهم خطاب به ملت ايران خواستار حفظ هوشياري و آمادگي لازم براي فرو خواباندن اين فتنه بزرگ شدند.
معظم له در قسمتی از اين پيام كه در تاريخ 22 تير 1378 صادر شده بود، فرمودند: «دو روز است كه جمعي از اشرار با كمك و همراهي برخي از گروهك هاي سياسي ورشكسته و با تشويق و پشتيباني دشمنان خارجي در سطح تهران به فساد و تخريب اموال و ارعاب و عربده جويي پرداخته و موجب سلب امنيت و آسايش مردم شده اند. دشمنان زبون و حقير اسلام و انقلاب گمان كرده اند، انقلاب و مردم مؤمن و انقلابي به آنان اجازه خواهند داد كه با فتنه انگيزي خود راه سلطه آمريكاي جنايتكار را بر ميهن عزيز ما هموار كنند. گروهك هاي وابسته و معاند، طبق تحليل اربابان و معلمان خود، گمان كرده اند مردم ايران از اسلام و انقلاب، دست برداشته اند و به خيال باطل خود مي خواهند از انقلاب اسلامي انتقام بگيرند. ولي غافل از اين كه ملت مؤمن و شجاع و هوشيار به آنان و اربابان و پشتيبانان آنان اجازه ادامه شرارت را نخواهند داد و نظام مقتدر اسلامي، آنان را به شدت منكوب خواهد كرد. به مسئولان در دولت و به خصوص مسئولين امنيت عمومي تاكيد شده است كه با درايت و قدرت، عناصر مفسد و محارب را در جاي خود بنشانند و بي شك كساني كه چشم به فتنه انگيزي هاي اين روسياهان دوخته اند، مأيوس خواهند شد. ملت بزرگ ايران مخصوصاً جوانان عزيز بايد در كمال هوشياري مراقب حركات دشمن باشند و به طور كامل با مأموران، همكاري كنند و عرصه را بر عناصر مزدور و خود فروخته دشمن، تنگ نمايند و به خصوص فرزندان بسيجي ام بايد آمادگي هاي لازم را در خود حفظ كنند و با حضور خود در هر صحنه اي كه حضور آنان در آن لازم است، دشمنان زبون را مرعوب و منكوب سازند»
عکس تاریخی راهپیمایی مردم در حمایت از رهبر معظم انقلاب
و دفع توطئه فتنه گران در 23 تیر 1378
اینگونه بود که مردم مسلمان و غیور ایران اسلامی، در روز 23تیرماه سال 78 اقدام به برگزاری راهپیمایی مردمی در دفاع از انقلاب اسلامی کردند. این حضور که از جنس عشق به انقلاب و اسلام بود، نمونۀ کوچک از آن حماسهای بود که در روز 9دی سال 1388 بهوقوع پیوست و بساط فتنه88 را برچید.
رسوایی فتنهگران آتی
در غائله کوی دانشگاه و آشوبهای بعد از آن، افرادی مانند فاطمه کروبی، معین(وزیر آموزش عالی دولت اصلاحات)،موسوی لاری وزیر وقت کشور، انصاری (که در سال88 از فعالان ستاد موسوی و فتنه بود) و فائزه هاشمی در جمع دانشجویان معترض حاضر شدند. ناگفته نماند که بهانه این امر، تلاش برای آرام کردن اوضاع بود اما بعدها مشخص شد که این اقدامات تنها در جهت تحریک دانشجویان بوده است. تمامی این عناصر بعدها به فعالان فتنه88 تبدیل شدند.
با نگاهی به فهرست این اشخاص که البته بسیار بیشتر از موارد یاد شده هستند در مییابیم که فتنهگران سال88، مدتها قبل یعنی در سال1378، خود را رسوا کرده بودند.
از 18تیر 78 تا 18تیر 88
نکته جالب اینجاست که ادعای مضحک بروز تقلب در انتخابات ریاست جمهوری سال88 دستاویز اغتشاش در 18تیر این سال شد. اینکه فتنهگران چرا این روز را برای آشوب انتخاب کردند، کاملاً واضح و مشخص است اما هرگز به این سوال مردم از سوی آنان پاسخ داده نشد که چرا برای تسویه حساب با مردم، انقلاب و نظام مقدس جمهوری اسلامی، دستاویزی همچون تقلب در انتخابات را مطرح کردند در حالی که خود آنها در نهایت مجبور شدند بهصورت مستقیم یا غیرمستقیم، مشروعیت انتخابات و سلامت برگزاری آن را تأیید نموده و عموماً د رانتخابات سال92 وارد میدان حمایت از کاندیدایی خاص شوند.
دفتری که به پایان نرسید و حکایتی که همچنان باقیست
حکایت حضور انقلابی مردم مسلمان ایران در عرصه دفاع از دستاوردهای نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، برگرفته از دفتری است که همچنان در پیش چشم جهان، گشوده است.
یقیناً امروز هم حکایت همچنان باقیست و مردمی که خالق حماسخ سیاسی سال1392 بوده و حضوری پرشور در راهپیمایی 22بهمن سال1391 داشتند، همچنان برای دفاع از آرمانهای انقلاب اسلامی در تمامی صحنهها حضور دارند.
پینوشت:
1) سید علی موسوی، کودتا و ضد کودتا، تهران دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1363، ص 189
2) روزنامه كيهان، 1378.4.16
3) روزنامه بيان، 1379.2.22
4) روزنامه نشاط، 1378.4.19
نظرات شما عزیزان: